کد مطلب:854 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:333
احکام وقت نماز
مسأله 750 ـ موقعی انسان می تواند مشغول نماز شود، كه یقین كند وقت داخل شده است، یا دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند، یا یك نفر عادل اگر موجب اطمینان شود.
مسأله 751 ـ اگر به واسطه ابر یا غبار یا نابینائی و یا بودن در زندان نتواند در اول وقت نماز، به داخل شدن وقت یقین كند، باید نماز را تأخیر بیندازد تا یقین كند وقت داخل شده است.
مسأله 752 ـ اگر دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند، یا انسان یقین كند كه وقت نماز شده و مشغول نماز شود و در بین نماز بفهمد كه هنوز وقت داخل نشده نماز او باطل است، و همچنین است اگر بعد از نماز بفهمد كه تمام نماز را پیش از وقت خوانده، ولی اگر در بین نماز بفهمد وقت داخل شده، یا بعد از نماز بفهمد كه دربین نماز وقت داخل شده، نماز او صحیح است.
مسأله 753 ـ اگر انسان ملتفت نباشد كه باید با یقین به داخل شدن وقت، مشغول نماز شود، چنانچه بعد از نماز هم بفهمد كه نماز را در وقت خوانده نماز او صحیح است و اگر بفهمد تمام نماز را پیش از وقت خوانده، یا نفهمد كه در وقت خوانده یا پیش از وقت، نمازش باطل است. بلكه اگر بعد از نماز هم بفهمد كه در بین نماز وقت داخل شده باید دوباره آن نماز را بخواند.
مسأله 754 ـ اگر یقین كند وقت داخل شده و مشغول نماز شود و در بین نماز شك كند كه وقت داخل شده یا نه
نماز او باطل است، ولی اگر در بین نماز یقین داشته باشد كه وقت شده، و شك كند كه آنچه از نماز خوانده در وقت بوده یا نه نمازش صحیح است.
مسأله 755 ـ اگر وقت نماز به قدری تنگ است، كه به واسطه بجا آوردن بعضی از كارهای مستحب نماز، مقداری از آن بعد از وقت خوانده می شود، باید آن مستحب را بجا نیاورد، مثلاً اگر به واسطه خواندن قنوت، مقداری از نماز بعد از وقت خوانده می شود باید قنوت نخواند.
مسأله 756 ـ كسی كه به اندازه خواندن یك ركعت نماز وقت دارد باید نماز را به نیت ادا بخواند، ولی نباید عمداً نماز را تا این وقت تأخیر بیندازد.
مسأله 757 ـ كسی كه مسافر نیست، اگر تامغرب به اندازه خواندن پنج ركعت نماز وقت دارد، باید نماز ظهر و عصر هر دو را بخواند و اگر كمتر وقت دارد، باید فقط نماز عصر را بخواند و بعداً نماز ظهر را قضا كند. و همچنین اگر تا نصف شب به اندازه خواندن پنج ركعت نماز وقت دارد، باید نماز مغرب و عشا را بخواند، و اگر كمتر وقت دارد باید فقط عشا را بخواند و بعداً مغرب را قضا نماید.
مسأله 758 ـ كسی كه مسافر است اگر تا مغرب به اندازه خواندن سه ركعت نماز وقت دارد، باید نماز ظهر و عصر را بخواند، و اگر كمتر وقت دارد، باید فقط عصر را بخواند و بعداً نماز ظهر را قضا كند. و اگر شخص مختار تا نصف شب به اندازه خواندن چهار ركعت نماز وقت دارد، باید نماز مغرب و عشا را بخواند و اگر كمتر وقت دارد، باید فقط عشا را بخواند و بعداً مغرب را قضا نماید. و چنانچه بعد از خواندن عشا، معلوم شود كه به مقدار یك ركعت یا بیشتر وقت به نصف شب مانده است، باید فوراً نماز مغرب را به نیت ادا بجا آورد.
مسأله 759 ـ مستحب است انسان نماز را در اول وقت آن بخواند و راجع به آن خیلی سفارش شده است، و هر چه به اول وقت نزدیكتر باشد بهتر است، مگر آنكه تأخیر آن از جهتی بهتر باشد، مثلاً صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند.
مسأله 760 ـ هر گاه انسان عذری دارد كه اگر بخواهد در اول وقت، نماز بخواند، ناچار است مثلاً با تیمم یا با لباس نجس نماز بخواند، چنانچه بداند عذر او تا آخر وقت باقی است، می تواند در اول وقت، نماز بخواند، ولی اگر احتمال دهد كه عذر او از بین می رود، باید صبر كند تا عذرش برطرف شود و چنانچه عذر او برطرف نشد، در آخر وقت نماز بخواند. و لازم نیست به قدری صبر كند كه فقط بتواند كارهای واجب نماز را انجام دهد، بلكه اگر برای مستحبات نماز مانند اذان و اقامه و قنوت هم وقت دارد، می تواند تیمم كند و نماز را با آن مستحبات بجا آورد.
مسأله 761 ـ كسی كه مسائل نماز و شكیات و سهویات را نمی داند و احتمال می دهد كه یكی از اینها در نماز پیش آید، باید برای یادگرفتن اینها نماز را از اول وقت تأخیر بیندازد، ولی اگر اطمینان دارد كه نماز را بطور صحیح تمام می كند، می تواند در اول وقت مشغول نماز شود، پس اگر در نماز مسأله ای كه حكم آنرا نمی داند پیش نیاید، نماز او صحیح است، و اگر مسأله ای كه حكم آنرا نمی داند پیش آید، جایز است به یكی از دو طرفی كه احتمال می دهد عمل نماید و نماز را تمام كند، ولی بعد از نماز باید مسأله را بپرسد كه اگر نمازش باطل بوده، دوباره بخواند.
مسأله 762 ـ اگر وقت نماز وسعت دارد و طلبكار هم طلب خود را مطالبه می كند، در صورتی كه ممكن است، باید اول قرض خود را بدهد، بعد نماز بخواند و همچنین است اگر كار واجب دیگری كه باید فوراً آنرا بجا آورد پیش آمد كند مثلاً ببیند مسجد نجس است كه باید اول مسجد را تطهیر كند، بعد نماز بخواند و چنانچه اول نماز بخواند، معصیت كرده ولی نماز او صحیح است.
مسأله 751 ـ اگر به واسطه ابر یا غبار یا نابینائی و یا بودن در زندان نتواند در اول وقت نماز، به داخل شدن وقت یقین كند، باید نماز را تأخیر بیندازد تا یقین كند وقت داخل شده است.
مسأله 752 ـ اگر دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند، یا انسان یقین كند كه وقت نماز شده و مشغول نماز شود و در بین نماز بفهمد كه هنوز وقت داخل نشده نماز او باطل است، و همچنین است اگر بعد از نماز بفهمد كه تمام نماز را پیش از وقت خوانده، ولی اگر در بین نماز بفهمد وقت داخل شده، یا بعد از نماز بفهمد كه دربین نماز وقت داخل شده، نماز او صحیح است.
مسأله 753 ـ اگر انسان ملتفت نباشد كه باید با یقین به داخل شدن وقت، مشغول نماز شود، چنانچه بعد از نماز هم بفهمد كه نماز را در وقت خوانده نماز او صحیح است و اگر بفهمد تمام نماز را پیش از وقت خوانده، یا نفهمد كه در وقت خوانده یا پیش از وقت، نمازش باطل است. بلكه اگر بعد از نماز هم بفهمد كه در بین نماز وقت داخل شده باید دوباره آن نماز را بخواند.
مسأله 754 ـ اگر یقین كند وقت داخل شده و مشغول نماز شود و در بین نماز شك كند كه وقت داخل شده یا نه
نماز او باطل است، ولی اگر در بین نماز یقین داشته باشد كه وقت شده، و شك كند كه آنچه از نماز خوانده در وقت بوده یا نه نمازش صحیح است.
مسأله 755 ـ اگر وقت نماز به قدری تنگ است، كه به واسطه بجا آوردن بعضی از كارهای مستحب نماز، مقداری از آن بعد از وقت خوانده می شود، باید آن مستحب را بجا نیاورد، مثلاً اگر به واسطه خواندن قنوت، مقداری از نماز بعد از وقت خوانده می شود باید قنوت نخواند.
مسأله 756 ـ كسی كه به اندازه خواندن یك ركعت نماز وقت دارد باید نماز را به نیت ادا بخواند، ولی نباید عمداً نماز را تا این وقت تأخیر بیندازد.
مسأله 757 ـ كسی كه مسافر نیست، اگر تامغرب به اندازه خواندن پنج ركعت نماز وقت دارد، باید نماز ظهر و عصر هر دو را بخواند و اگر كمتر وقت دارد، باید فقط نماز عصر را بخواند و بعداً نماز ظهر را قضا كند. و همچنین اگر تا نصف شب به اندازه خواندن پنج ركعت نماز وقت دارد، باید نماز مغرب و عشا را بخواند، و اگر كمتر وقت دارد باید فقط عشا را بخواند و بعداً مغرب را قضا نماید.
مسأله 758 ـ كسی كه مسافر است اگر تا مغرب به اندازه خواندن سه ركعت نماز وقت دارد، باید نماز ظهر و عصر را بخواند، و اگر كمتر وقت دارد، باید فقط عصر را بخواند و بعداً نماز ظهر را قضا كند. و اگر شخص مختار تا نصف شب به اندازه خواندن چهار ركعت نماز وقت دارد، باید نماز مغرب و عشا را بخواند و اگر كمتر وقت دارد، باید فقط عشا را بخواند و بعداً مغرب را قضا نماید. و چنانچه بعد از خواندن عشا، معلوم شود كه به مقدار یك ركعت یا بیشتر وقت به نصف شب مانده است، باید فوراً نماز مغرب را به نیت ادا بجا آورد.
مسأله 759 ـ مستحب است انسان نماز را در اول وقت آن بخواند و راجع به آن خیلی سفارش شده است، و هر چه به اول وقت نزدیكتر باشد بهتر است، مگر آنكه تأخیر آن از جهتی بهتر باشد، مثلاً صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند.
مسأله 760 ـ هر گاه انسان عذری دارد كه اگر بخواهد در اول وقت، نماز بخواند، ناچار است مثلاً با تیمم یا با لباس نجس نماز بخواند، چنانچه بداند عذر او تا آخر وقت باقی است، می تواند در اول وقت، نماز بخواند، ولی اگر احتمال دهد كه عذر او از بین می رود، باید صبر كند تا عذرش برطرف شود و چنانچه عذر او برطرف نشد، در آخر وقت نماز بخواند. و لازم نیست به قدری صبر كند كه فقط بتواند كارهای واجب نماز را انجام دهد، بلكه اگر برای مستحبات نماز مانند اذان و اقامه و قنوت هم وقت دارد، می تواند تیمم كند و نماز را با آن مستحبات بجا آورد.
مسأله 761 ـ كسی كه مسائل نماز و شكیات و سهویات را نمی داند و احتمال می دهد كه یكی از اینها در نماز پیش آید، باید برای یادگرفتن اینها نماز را از اول وقت تأخیر بیندازد، ولی اگر اطمینان دارد كه نماز را بطور صحیح تمام می كند، می تواند در اول وقت مشغول نماز شود، پس اگر در نماز مسأله ای كه حكم آنرا نمی داند پیش نیاید، نماز او صحیح است، و اگر مسأله ای كه حكم آنرا نمی داند پیش آید، جایز است به یكی از دو طرفی كه احتمال می دهد عمل نماید و نماز را تمام كند، ولی بعد از نماز باید مسأله را بپرسد كه اگر نمازش باطل بوده، دوباره بخواند.
مسأله 762 ـ اگر وقت نماز وسعت دارد و طلبكار هم طلب خود را مطالبه می كند، در صورتی كه ممكن است، باید اول قرض خود را بدهد، بعد نماز بخواند و همچنین است اگر كار واجب دیگری كه باید فوراً آنرا بجا آورد پیش آمد كند مثلاً ببیند مسجد نجس است كه باید اول مسجد را تطهیر كند، بعد نماز بخواند و چنانچه اول نماز بخواند، معصیت كرده ولی نماز او صحیح است.